15 Mart 2015 Pazar

ÖLÜM

Ah! Tatlı ölüm
Tohumlar saçarcasına
Yürekte küt küt ağrısı
Bilmeden ezilen karıncalara ağıt
Yaşamaya serzeniş
Yakın
Ya da uzak
Ölüm her zaman güzel
Ölüm her yerde güzel
Fakat ağıtlar yakarak pişmanlıklarına
Sonu hiç gelmeyecek görünen hayatın
Kör bir kuzgunun damarlarından geçerek
ah ne iyi olurdu
ölmeden ölünebilse
tekrar tekrar ölünebilse
damarlarda kan kuruyana dek
anlaşılmadan hayat
yaşanmadan güzel şeyler
ne bir mektup ne bir iz
hiçbir şeyi bilmeyiz
yalnızca “öldü” deriz
evimize gideriz
oysa ölen kırılmış
parçalanmış
düşünmekten çatlamış
belki
belki ruhu kalmamış
karanlığa boğulmuş
ne buhranlarla boğuşmuş
ah bilemeyiz
elbet bilemeyiz
niçin boğulunur hayatta
kahkahaya cümbüşe
sebepsiz ve yersiz
neden konuşur insan
yaşamaya sebep ne
gözlerin daldığı nokta
ve bulanıklaşan rüya
ruhu kendine çeken
kaygılı düşünceler
düşünceler
düşünceler
bu gece bırakın beni
bu gece anlayın beni
beynimde olmasın sızı
sessizce uyuyayım
sonsuza dek
ruhumu arayayım

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder